Thursday, May 3, 2012

gujarati ghazal

જીવવા માટે સતત છે દોડવાનું, એ જ તો વાંધો પડ્યો છે શ્વાસને.
બંધ આંખે ચિત્ર આખું દોરવાનું, એ જ તો વાંધો પડ્યો છે શ્વાસને.

તેં કહ્યું ને મેં તરત માની લીધું, પણ કંઈ સમસ્યા દોસ્ત રસ્તામાં હતી.
ઘર વગર સરનામું કાયમ શોધવાનું, એ જ તો વાંધો પડ્યો છે શ્વાસને.

સૂર્ય પાછો કાં ઊગ્યો ? કાં આથમી સાંજે ગયો… ? ને રાત પણ શાને થઈ ?
રોજ ઊઠી કોક કારણ ખોળવાનું, એ જ તો વાંધો પડ્યો છે શ્વાસને ?

એમણે એવો સમયને આંતર્યો, કે ત્યાં જ ખોવાઈ ગયા’તા આપણે
વ્યર્થ ઘટનાઓ નિહાળી ડોલવાનું, એ જ તો વાંધો પડ્યો છે શ્વાસને.

આપણા હાથે જ સંબંધો સતત ઊગ્યા હતા, ફાલ્યા હતા ને અંતમાં,
આપણા હાથે જ સગપણ તોડવાનું, એ જ તો વાંધો પડ્યો છે શ્વાસને.

No comments:

Post a Comment